Na maanden wachten en onderzoeken kreeg ik vorige week eindelijk te horen wat de oorzaak was van mijn buikklachten. Als je mijn klachten vergelijkt met het prikkelbaar darmsyndroom (oftewel PDS), komt alleen buikpijn overeen. Maar waarom krijg ik dan toch deze diagnose?

Pijnklachten
In september 2018 dacht ik dat ik last had van een buikgriep, continu misselijkheid en overgeven. Na drie weken was het over. Maar daarna kwam het nog twee keer terug. Dat vond ik al heel raar. Ik dacht: ‘’Heb ik zo’n slechte weerstand?’’ Toen was het eventjes rustig, maar in januari van dit jaar begon het weer en dan vele malen erger. Mijn klachten waren de hele dag door buikpijn. De buikpijn zat vooral onder en boven in de buik. Wanneer ik een buikpijnaanval kreeg, voelde ik de pijn door de hele buik. Wanneer de pijn te heftig was werd ik duizeligheid en viel ik flauw. De laatste tijd kon ik door de pijn niet eens meer werken.

Onderzoeken
Ik heb echt veel onderzoeken gehad. Bloedonderzoeken, urineonderzoek, zwangerschapstesten, ontlastingsonderzoek, allergietesten, echo, CT-scan en een darmonderzoek. De artsen hebben hun uiterste best gedaan, maar er kwam niets uit. Totdat ik in Maastricht bij de mdl-arts terecht kon. Zij hadden alle resultaten van de onderzoeken bekeken. Ze stelden me nog een aantal vragen en onderzochten mijn buik. Daarna kwamen ze met de diagnose prikkelbaar darmsyndroom.

Diagnose
Toen ze met deze diagnose kwamen begon ik me van binnen al flink te irriteren. Nee, deze diagnose wilde ik niet! Zo’n nietszeggende diagnose! Mijn moeder heeft deze diagnose ook ooit gekregen en ze werd gewoon naar huis gestuurd. En vandaag de dag heeft ze nog steeds last van haar darmen. Ik heb niet dezelfde pijn als haar en heb geen problemen met mijn ontlasting. Waarom dan dezelfde diagnose? Ik wil niet dat mijn pijn continu blijft aanhouden, want dit is niet om uit te houden! Volgens mij voelde de mdl-arts mijn irritatie en begon het uit te leggen.

Een prikkelbaar darmsyndroom is een verstoring van de functie van het maag-darmkanaal. Er is een trigger (dit kan een operatie, infectie of van alles zijn) die zorgt voor functionele buikklachten of maag-darmklachten. Hij legde uit dat het bij mij begon met een buikinfectie in september 2018. Deze heeft zich niet goed hersteld, waardoor ik steeds weer opnieuw ziek werd. Mijn organen in de buik zijn dit als ‘normaal’ gaan beschouwen. Hierdoor gingen ze disfunctioneren en dit zorgt voor heel veel buikpijn. Na dit verhaal begon de irritatie al wat weg te zakken. Hij was heel begripvol en vertelde ook dat ze in Maastricht veel verder waren met onderzoeken naar PDS. Hij vertelde dat hij me nu niet zonder iets te doen naar huis ging sturen. Dat was al een opluchting.

Behandeling
Er waren volgens hem in mijn geval twee oplossingen. De eerste was een lichte, niet altijd resultatief goede behandeling. Het waren capsules met pepermuntolie wat voor een verkoelend effect moet zorgen. De tweede oplossing was een medicijn met hormonen er in. Het wordt voor verschillende ziektes en klachten gebruikt. Bij mij moet het de organen in de buik gaan wakker schudden, zodat ze weer normaal gaan functioneren. Ik koos voor deze behandeling, want ik wil graag resultaat zien. Nu is het afwachten of het medicijn gaat werken. Het resultaat (als het werkt) merk ik na ongeveer 3 weken.

Als mensen aan me vragen hoe het was bij de mdl-arts vertel ik dat bij een buikinfectie zich niet goed heeft hersteld. Hierdoor had en heb ik nog steeds veel buikpijn, waardoor hele dagen werken niet haalbaar is. Het zal waarschijnlijk wel aan mij liggen. Maar als ik mensen vertel dat ik PDS heb, zullen ze vast niet geloven dat ik op dit moment geen hele dagen kan werken! Voor mijn gevoel is het gewoon een diagnose waar van alles binnenvalt. Nu weet ik wel beter, maar weten de mensen dat om mij heen ook??